Toen ik vorige week vrijdag naar de apotheker moest om een nieuwe wiek, stond er een marjette voor mij. Ik had al snel int snotje dat ze iets beschamend van plan was, want ze had teenslippers aan. Plaatsen waar ik teenslippers tolereer: steenstranden in Kroatië en de vuilbak. En voor er weer iemand over onverdraagzaamheid begint, ze had wel degelijk iets beschamend nodig: advies. Madam had namelijk iets met haar vingernagel uitgespookt en het wou niet stoppen met bloeden en of mevrouw de apotheker niet wist wat ze daaraan moest doen. Owkee. Ik weet niet waar dat mens opgevoed is, maar apothekers zijn dus _geen_ dokters die zich gespecialiseerd hebben in de wondere wereld van pillen en cremekes. Dokters zijn geneeskunde beginnen studeren omdat ze graag mensen willen helpen, apothekers zijn farmacie beginnen studeren omdat je daar veel geld mee kunt verdienen (akkoord, je moet al veel beginkapitaal hebben om een eigen zaak te beginnen, maar er is niet zoiets als “te rijk”). Voorschriftje lezen, juiste medicijn uit de kast halen, geld krijgen. Anyway, ze stelde voor om er een pleister op te plakken. Misschien was het toch een echte dokter!

Mijn moeder was ook van plan om farmacie te gaan studeren, maar koos dan toch maar chemie.